Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Małżeństwo |
Charlotta Augusta Hanowerska (ang. Charlotte Augusta; ur. 7 stycznia 1796 r. w Londynie, zm. 6 listopada 1817 r. w Surrey) – księżniczka Walii, księżniczka Saksonii. Była pierwszą żoną przyszłego pierwszego króla Belgów, Leopolda I Koburga. Gdyby przeżyła swojego ojca i dziadka, Jerzego III Hanowerskiego, zostałaby królową Wielkiej Brytanii. Zmarła jednak w wieku 21 lat w wyniku powikłań poporodowych[1].
Śmierć Charlotty wywołała wielką falę żałoby w Wielkiej Brytanii, którzy widzieli w księżniczce przyszłą królową – kontrastującą z jej niepopularnym ojcem i szalonym dziadkiem. Ponieważ Charlotta była jedyną prawowitą wnuczką Jerzego III, zaczęto wywierać presję na nieżonatych synów ówczesnego króla, aby znaleźli sobie żony i spłodzili dziedzica brytyjskiego tronu. W efekcie tego czwarty syn Jerzego III, Edward August, ożenił się ze szwagierką zmarłej Charlotty, Wiktorią, z którą doczekał się jednej córki – przyszłej królowej brytyjskiej, Wiktorii.