Charlotta Augusta Hanowerska

Charlotta Hanowerska
Charlotte Augusta
Ilustracja
Wizerunek herbu
Faksymile
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1796
Londyn

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1817
Claremont House, Surrey

Ojciec

Jerzy IV Hanowerski

Matka

Karolina Brunszwicka

Małżeństwo

Leopold z Saksonii-Koburga-Saalfeld

Charlotta Augusta Hanowerska (ang. Charlotte Augusta; ur. 7 stycznia 1796 r. w Londynie, zm. 6 listopada 1817 r. w Surrey) – księżniczka Walii, księżniczka Saksonii. Była pierwszą żoną przyszłego pierwszego króla Belgów, Leopolda I Koburga. Gdyby przeżyła swojego ojca i dziadka, Jerzego III Hanowerskiego, zostałaby królową Wielkiej Brytanii. Zmarła jednak w wieku 21 lat w wyniku powikłań poporodowych[1].

Śmierć Charlotty wywołała wielką falę żałoby w Wielkiej Brytanii, którzy widzieli w księżniczce przyszłą królową – kontrastującą z jej niepopularnym ojcem i szalonym dziadkiem. Ponieważ Charlotta była jedyną prawowitą wnuczką Jerzego III, zaczęto wywierać presję na nieżonatych synów ówczesnego króla, aby znaleźli sobie żony i spłodzili dziedzica brytyjskiego tronu. W efekcie tego czwarty syn Jerzego III, Edward August, ożenił się ze szwagierką zmarłej Charlotty, Wiktorią, z którą doczekał się jednej córki – przyszłej królowej brytyjskiej, Wiktorii.

  1. Mark Reynolds, Princess Charlotte: Name with rich heritage in the monarchy [online], Express.co.uk, 5 maja 2015 [dostęp 2021-09-19] (ang.).

Developed by StudentB