City – centrum finansowo-handlowe dużego miasta. Angielskie słowo wywodzi się z łacińskiego określenia civitas[1].
W angielskiej tradycji city to miasto, w którym znajduje się katedra i mieści się stolica biskupstwa, w odróżnieniu od town, które katedry nie posiada. Formalny status city nadano także niektórym miastom nieposiadającym katedry. City pisane wielką literą odnosi się zwykle do centrum finansowo-handlowego Londynu, które formalnie nazywa się City of London.
City oznacza również śródmiejską dzielnicę dużego miasta (w USA nazywana Central Business District – CBD), w której skupione są różnorodne usługi (administracyjne, finansowe, handlowe, prawne oraz kulturalne). Ze względu na wysokie ceny gruntów tego typu dzielnice charakteryzują się intensywną zabudową wielopoziomową (drapacze chmur)[2].
Pod względem demograficznym city charakteryzuje się dużą zmiennością dziennego i nocnego zaludnienia – jest to jedynie miejsce pracy, do którego ludzie dojeżdżają ze strefy podmiejskiej. Takie silne wyludnienie centralnej strefy miasta jest charakterystyczne dla procesu suburbanizacji.
- ↑ city, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-11].
- ↑ Anna Runge, Jerzy Runge: Słownik pojęć z geografii społeczno-ekonomicznej. Videograf Edukacja, 2008, s. 55. ISBN 978-83-60763-48-3.