Daniel Naborowski herbu Nabram[1] (ur. w 1573 w Krakowie, zm. w 1640 w Wilnie) – polski poeta barokowy, dyplomata i tłumacz, sędzia grodzki wileński w latach 1637–1640, cześnik wileński w latach 1635–1640[2], marszałek dworu Bogusława Radziwiłła[3], wyznawca kalwinizmu.
- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XII, Warszawa 1915, s. 2.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, spisy, t. I: Województwo wileńskie XIV–XVIII wiek, opr. H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 695.
- ↑ Marek Miłuński, Zarząd dóbr Bogusława Radziwiłła w latach 1636–1669, w: Administracja i życie codzienne w dobrach Radziwiłłów (XVI–XVIII w.). Seria Fasciculi Historici Novi, Tom IX,Warszawa 2009, s. 273.