Relief przedstawiający Dariusza I Wielkiego w Persepolis | |
Szachinszach Imperium Achemenidów | |
Okres |
od 522 p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Małżeństwo |
Dariusz I Wielki (staropers. 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎺𐎢𐏁 Dārayava(h)uš; ur. ok. 550 p.n.e., zm. 486 p.n.e.) – trzeci[1] szachinszach Imperium Achemenidów, rządzący w latach 522–486 p.n.e. Pod jego władzą perskie imperium osiągnęło największy w swojej historii zasięg terytorialny. W 490 p.n.e. dowodził wyprawą przeciwko Grecji, która ostatecznie zakończyła się klęską. Dariusz I zorganizował sprawną administrację w swoim państwie, ujednolicił system monetarny, a także uczynił z aramejskiego oficjalny język w imperium[2]. Był monoteistą i oddanym czcicielem Ahura Mazdy, w swych inskrypcjach nigdy nie wspominał z imienia innych bogów[3]. Stworzona z jego polecenia inskrypcja z Behistunu, okazała się ważnym świadectwem języka staroperskiego i walnie przyczyniła się do odczytania pisma klinowego. Perski władca wymieniony jest w biblijnych księgach: Aggeusza, Zachariasza i Ezdrasza.