Difosfina

Difosfina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) podst. difosfan[1] Inne nazwy i oznaczenia dwufosfina, ciekły fosforowodór
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	P 2H 4
Inne wzory	H 2P−PH 2, PH 2PH 2
Masa molowa	65,98 g/mol
Wygląd	bezbarwna ciecz[2]
Identyfikacja
Numer CAS	13445-50-6
PubChem	139283
InChI InChI=1S/H4P2/c1-2/h1-2H2 InChIKey VURFVHCLMJOLKN-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie reaguje z wodą[2] Temperatura topnienia −99 °C[2] Temperatura rozkładu 63,5 °C[2]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. Temperatura samozapłonu ok. 20 °C[2]
Podobne związki
Podobne związki	hydrazyna
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Difosfina, P
2H
4 – nietrwały nieorganiczny związek chemiczny, połączenie fosforu i wodoru o budowie chemicznej analogicznej do hydrazyny (H
2N−NH
2). Jest bezbarwną cieczą ulegającą spontanicznemu zapłonowi w powietrzu. Zawartość difosfiny w fosfinie jest przyczyną jej samozapłonu w powietrzu o temperaturze pokojowej. Difosfina posiada charakterystyczny zapach zgniłych ryb – wyczuwalny nawet przy bardzo niskich stężeniach.

Difosfinę otrzymać można przez hydrolizę fosforku wapnia (Ca
3P
2) w obniżonej temperaturze i oddzielenie od fosforiaku^[3][4]. Powstaje jako produkt uboczny w procesie otrzymywania fosfiny^[5]. Może powstawać także podczas rozkładu materii organicznej i według niektórych hipotez, difosfina powstająca w ten sposób przyczynia się do występowania błędnych ogników^[6].