Dilma Rousseff

Dilma Rousseff

Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1947 Belo Horizonte
36. Prezydent Brazylii
Okres	od 1 stycznia 2011 do 31 sierpnia 2016
Przynależność polityczna	Partia Pracujących
Wiceprezydent	Michel Temer
Poprzednik	Luiz Inácio Lula da Silva
Następca	Michel Temer
Szef gabinetu prezydenta Brazylii
Okres	od 21 czerwca 2005 do 31 marca 2010
Przynależność polityczna	Partia Pracujących
Poprzednik	José Dirceu
Następca	Erenice Guerra
Minister Górnictwa i Energii Brazylii
Okres	od 1 stycznia 2003 do 21 czerwca 2005
Przynależność polityczna	Partia Pracujących
Poprzednik	Francisco Luiz Sibut Gomide
Następca	Silas Rondeau
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Dilma Vana Rousseff (wym. [ˈdʒiwmɐ χuˈsɛf]; ur. 14 grudnia 1947 w Belo Horizonte) – brazylijska ekonomistka i polityk pochodzenia bułgarskiego, Minister Górnictwa i Energii w latach 2003–2005, szefowa gabinetu prezydenta Luiza Inácio Luli da Silvy w latach 2005–2010, prezydent Brazylii od 1 stycznia 2011 do 31 sierpnia 2016 (od 12 maja 2016 zawieszona w pełnieniu obowiązków przez parlament), odwołana w wyniku impeachmentu^[1].

Dilma Rousseff wychowała się w środowisku klasy średniej w Belo Horizonte. W młodości zainteresowała się socjalizmem, a po zamachu stanu z 1964 r. przyłączyła się do lewicowej bojówki miejskiej, zwalczającej dyktaturę wojskową w Brazylii. W związku ze swoją działalnością trafiła do więzienia, gdzie przebywała w latach 1970–1972. Była tam torturowana^[2].

Po wyjściu na wolność zamieszkała w Porto Alegre wraz ze swoim mężem Carlosem Araújo. Oboje byli w gronie założycieli Demokratycznej Partii Pracy (Partido Democrático Trabalhista – PDT) w stanie Rio Grande do Sul, brali też udział w kampaniach wyborczych polityków tego stanu. Dilma Rousseff była Sekretarzem Skarbu w Porto Alegre pod rządami Alceu Collaresa, a następnie Sekretarzem ds. Energii stanu Rio Grande do Sul^[2]. W 2001 roku przyłączyła się do Partii Pracujących (Partido dos Trabalhadores – PT), a w następnym roku była członkiem zespołu, który opracował plan energetyczny dla rządu Luisa Inácio Luli da Silvy.

W rządzie Luli Dilma objęła urząd ministra górnictwa i energii, a następnie szefowej gabinetu prezydenta. W 2010 roku została kandydatką Partii Pracujących na urząd prezydenta. Wybory wygrała w drugiej turze, zostając pierwszą w historii Brazylii kobietą na tym stanowisku. W 2014 roku ponownie została wybrana na prezydenta kraju.

12 maja 2016 roku została odsunięta na 180 dni po tym, jak rozpoczął się proces jej impeachmentu. Jej mandat wygasł ostatecznie 31 sierpnia 2016 roku, gdy Senat odsunął ją z urzędu. Jednocześnie zachowała prawa obywatelskie i może ubiegać się o stanowiska publiczne.