Centrum Galaktyki widoczne na nocnym niebie ponad obserwatorium na Cerro Paranal | |
Odkrywca |
Znana w starożytności |
---|---|
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Typ | |
Charakterystyka fizyczna | |
Wymiary | |
Jasność absolutna |
−20,8m |
Masa |
1012 M☉ |
Satelity galaktyki |
Obłoki Magellana, SagDEG, Karzeł Psów Gończych, Karzeł Wielkiego Psa i inne mniejsze |
Alternatywne oznaczenia | |
Galaktyka |
Droga Mleczna – galaktyka spiralna z poprzeczką, w której znajduje się m.in. Układ Słoneczny. Droga Mleczna nazywana jest też po prostu Galaktyką. Zawiera od 100 (według starszych szacunków) do 400 miliardów (według nowszych szacunków) gwiazd[1]. Ma średnicę około 100 000 lat świetlnych i grubość ok. 1000 lat świetlnych[2].
Na niebie widziana jest jako jasna smuga opasująca niebo (pod warunkiem przebywania obserwatora w miejscu o niewielkim zanieczyszczeniu świetlnym), gdyż oglądamy dysk Galaktyki z jej wnętrza, jako że Układ Słoneczny znajduje się w pobliżu jego płaszczyzny. Droga Mleczna świeci najjaśniej w kierunku centrum, w okolicy gwiazdozbioru Strzelca. Pas Drogi Mlecznej sięga na północy do gwiazdozbioru Kasjopei, a na południu do gwiazdozbioru Krzyża Południa. Odzwierciedla to silne nachylenie płaszczyzny równika galaktycznego do płaszczyzny równika. Płaszczyzna Galaktyki jest także silnie nachylona do płaszczyzny ekliptyki, czyli orbity ziemskiej.
Droga Mleczna porusza się w kosmosie w kierunku Supergromady Lokalnej. Ta zaś przyciągana jest przez Wielki Atraktor, czyli olbrzymie skupisko galaktyk zgrupowanych w gromady i supergromady. Oddziaływanie grawitacyjne między Drogą Mleczną a Wielkim Atraktorem powoduje, że porusza się ona w kierunku jego centrum z prędkością ponad dwóch milionów kilometrów na godzinę[3].
Pierwotnie termin odnosił się do widocznego na niebie pasa światła utworzonego z gwiazd znajdujących się na równiku galaktycznym. Według mitologii greckiej Droga Mleczna powstała z kropli rozlanego mleka Hery, która odepchnęła Heraklesa, nie chcąc go karmić.