Druzowie

Druzowie

Miejsce zamieszkania	Bliski Wschód
Język	arabski, hebrajski
Religia	druzyzm

Druzyzm

arab. الدرزية ad-durziyya

Flaga Druzów

Klasyfikacja systematyczna wyznania

Monoteizm

Historia Założyciel(e) Al-Hakim Utworzono • wydzielono z 1017, Egipt ismailizmu

Multimedia w Wikimedia Commons

Druzowie, al–muwaḥḥidūn (arab. دروز durūz hebr: דרוזים, druzim) – grupa wyznaniowa, która wyłoniła się z egipskiego ismailizmu w XI wieku na Bliskim Wschodzie^[1].

Wśród druzów popularna jest teoria, według której wywodzą się oni od biblijnego kapłana Madianitów Jetro, teścia Mojżesza, który choć nie był Żydem, wspierał ten lud^[2]. Głównymi założycielami religii druzyjskiej byli Muhammad ibn Isma illa ad-Darazi i Hamza ibn Ali Ahmad. Sami wyznawcy nazywają siebie al-muwaḥḥidūn, czyli unitarianami. Druzowie osiedlili się w północnej Syrii w 1017 roku.

Obecnie największe skupiska druzów znajdują się w Libanie w pobliżu góry Hermon, w górach wokół Bejrutu i Sydonu. Mniejsze grupy zamieszkują w górach Hauran w Syrii i w Izraelu na Wzgórzach Golan. Ich liczebność ocenia się na od 700 do 900 tysięcy.

Druzowie odgrywają znaczącą rolę polityczną w Libanie, gdzie stanowią 8% populacji i obsadzają osiem miejsc w 128-osobowym parlamencie.

Druzowie mieszkający w Izraelu są znani ze swojego patriotyzmu w stosunku do tego państwa, w związku z czym na równi z Żydami podlegają (poza szejkami – wtajemniczonymi w nauki) obowiązkowi służby wojskowej w izraelskiej armii (Siłach Obronnych Izraela), z której de facto zwolnieni są przedstawiciele innych mniejszości narodowych^[2]. Tworzą Druzyjski Oddział Zwiadowczy.

Druzowie mieszkający w Syrii w toczącej się w tym kraju wojnie domowej zachowują neutralność^[3].