Dynastia Qing

Wielki Qing
大清
1644–1912
Flaga
Flaga
Hymn: Gǒng Jīn'ōu
Ustrój polityczny

Monarchia absolutna[1]

Stolica

Mukden (1636–1644)
Pekin (1644–1912)

Data powstania

1644

Data likwidacji

1912

Władca

Puyi (ostatni)

Populacja
• liczba ludności


383 100 000
(1912)

Narody i grupy etniczne

Chińczycy Han, Hmongowie, Mandżurowie, Mongołowie, Tybetańczycy, Ujgurzy, inne

Język urzędowy

mandaryński, mandżurski[2], tybetański, mongolski

Religia dominująca

Konfucjanizm (oficjalny)[3], buddyzm (chiński, mongolski i tybetański), taoizm, chińska religia ludowa, szamanizm (hmongoski, mandżurski i mongolski), chrześcijaństwo, islam, inne

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Dynastia Qing
Nazwa chińska
Pismo tradycyjne

清朝

Hanyu pinyin

Qīng cháo

Wade-Giles

Ch’ing ch’ao

Jyutping

Cing¹ ciu⁴

Pe̍h-ōe-jī

Chheng tiâu

Nazwa skrócona

(Qīng)

Wymowa (IPA)

[tɕʰíŋ ʈʂʰǎu]

Dynastia Qing (chiń. 清朝; pinyin Qīng cháo; Wade-Giles Ch’ing ch’ao), wym. [tɕʰíŋ ʈʂʰǎu]; mandż. , Daicing gurun), oficjalnie Wielki Qing[4] – ostatnia dynastia cesarska Chin, nazywana też dynastią mandżurską, panująca w latach 1644–1912. Członkowie dynastii wywodzili się z mandżurskiego klanu Aisin Gioro.

  1. Krótko jako monarchia konstytucyjna po rozpoczęciu rewolucji Xinhai w 1911 r.
  2. Chiny. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-10-18].
  3. [https://afe.easia.columbia.edu/cosmos/prb/whatis.htm "Living in the Chinese Cosmos: Understanding Religion in Late Imperial China (1644–1911)"
  4. Aby zapoznać się z innymi nazwami, zobacz Nazwy dynastii Qing

Developed by StudentB