Enver Hoxha

Enver Hoxha

Data i miejsce urodzenia	16 października 1908 Gjirokastёr, Imperium Osmańskie
Data i miejsce śmierci	11 kwietnia 1985 Tirana, Albania
I sekretarz Albańskiej Partii Pracy
Okres	od 8 listopada 1944 do 11 kwietnia 1985
Małżonek	Nexhmije Hoxha
Następca	Ramiz Alia
Premier Albanii
Okres	od 22 października 1944 do 19 lipca 1954
Przynależność polityczna	Albańska Partia Pracy
Poprzednik	Ibrahim Biçaku
Następca	Mehmet Shehu
Minister spraw zagranicznych
Okres	od 22 marca 1946 do 23 lipca 1953
Przynależność polityczna	Albańska Partia Pracy
Poprzednik	Omer Nishani
Następca	Behar Shtylla
Minister obrony narodowej
Okres	od 23 października 1944 do 24 września 1953
Przynależność polityczna	Albańska Partia Pracy
Następca	Beqir Balluku
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Enver Hoxha (pol. również Enver Hodża^[1], ur. 16 października 1908 w Gjirokastrze, zm. 11 kwietnia 1985 w Tiranie) – albański działacz komunistyczny, w latach okupacji jeden z liderów ruchu oporu, od końca II wojny światowej aż do śmierci w 1985 dyktator Albanii, przewodniczący Frontu Demokratycznego Albanii oraz pierwszy sekretarz Albańskiej Partii Pracy. Był także premierem Albanii w latach 1944–1954, ministrem spraw zagranicznych w latach 1946–1953, a od 1944 roku naczelnym dowódcą sił zbrojnych Albanii.

W okresie wojny stanął na czele ruchu oporu. Po wojnie objął w kraju rządy. W okresie jego rządów Albania stała się krajem uprzemysłowionym, nastąpił gwałtowny wzrost gospodarki i postęp w dziedzinie edukacji i zdrowia. Wyeliminował analfabetyzm i poprowadził kraj w kierunku rolniczo-samowystarczalnym^[2]. Eliminował opozycję i rozbudował sieć tajnej policji Sigurimi. W okresie rozłamu chińsko-radzieckiego poparł maoizm; z czasem spowodowało to liczne napięcia między Ludową Republiką Albanii a ZSRR, a te zaś doprowadziły ostatecznie do rozłamu radziecko-albańskiego. Po rozłamie chińsko-albańskim pod koniec lat 70. rząd Hoxhy prezentował antyrewizjonistyczny marksizm-leninizm, zwany hodżyzmem, nurt ten przyjęły liczne partie maoistowskie; do dziś działa kultywująca jego myśl Międzynarodowa Konferencja Marksistowsko-Leninowskich Partii i Organizacji (hodżystowska)^{[potrzebny przypis]}.

Ponad 40-letnie rządy Hoxhy charakteryzowały się izolacją, agresywnym ateizmem państwowym i ścisłym stosowaniem się do stalinizmu.