Back አዮሊስ Amharic أيولس Arabic Eolia AST Эолія Byelorussian Еолия Bulgarian Eòlida Catalan Aeolis Welsh Aiolis German Αιολίδα Greek Aeolis English
Eolia, Eolida (gr. Αιολίς Aiolís, Αιολία Aiolía; łac. Aeolis, Aeolia) – część starożytnej Grecji obejmująca fragment wybrzeża północno-zachodniej Azji Mniejszej od Hellespontu na północy do ujścia rzeki Hermos na południu (nadmorski pas krain Troada, Myzja i Lydia), oraz pobliskie wyspy (m.in. Lesbos)[1][2]. Jest to termin raczej etniczno-lingwistyczny niż stricte geograficzny lub polityczny – w czasach klasycznych oznaczał obszary w Azji i na wyspach zasiedlone przez Greków mówiących dialektem eolskim, którym w Grecji europejskiej posługiwali się wtedy tylko mieszkańcy Beocji i Tesalii[3][2]. Na południe od Eolii leżały inne strefy greckiego osadnictwa w Azji Mniejszej – Jonia i Doryda.
- ↑ Bryce 2009 ↓, s. 7.
- ↑ a b RE 1893 ↓, s. 1035–1036.
- ↑ Bryce 2009 ↓, s. 7–8.