Ferdynand IV Pozwany

Ferdynand IV Pozwany
Ilustracja
Pomnik Ferdynanda IV w Madrycie
Król Kastylii i Leónu
Okres

od 1295
do 1312

Poprzednik

Sancho IV Odważny

Następca

Alfons XI

Dane biograficzne
Dynastia

burgundzka

Data urodzenia

6 grudnia 1285

Data śmierci

7 września 1312

Ojciec

Sancho IV Odważny

Matka

Maria de Molina

Żona

Konstancja

Dzieci

Eleonora
Konstancja
Alfons XI

Ferdynand IV Pozwany (hiszp. Fernando IV el Emplazado, ur. 6 grudnia 1285, zm. 7 września 1312) – król Kastylii i Leónu w latach 1295–1312.

Był synem Sancha IV Odważnego i Marii de Molina.

W chwili śmierci ojca był 9-letnim dzieckiem i tylko dzięki wysiłkom matki[1] i sporom pomiędzy arystokratycznymi rodami Haro i Lara udało mu się zachować tron. Aragonia w końcu przestała popierać synów Ferdynanda de la Cerda (infantes de Ia Cerda) w zamian za ustępstwa terytorialne w Murcji. W 1309 zdobył Gibraltar z aragońską pomocą. Zmarł nagle podczas przygotowań do ataku na Grenadę.

Jego przydomek był wynikiem sprawy dwóch braci o nazwisku Carvajal, których skazał na śmierć i którzy przed swoją śmiercią wezwali go na sąd boski na dowód swej niewinności. Prawdziwość tej historii budzi jednak wątpliwości, nie pochodzi bowiem od ludzi współczesnych Ferdynandowi i przywodzi na myśl podobną historię Jakuba de Molay. Legenda ta została przedstawiona na obrazie malarza José Casady del Alisala pt. Ostatnie chwile Ferdynanda IV Pozwanego.

W 1302 poślubił Konstancję córkę Dionizego Portugalskiego i Izabeli Aragońskiej. Z małżeństwa tego narodziło się troje dzieci:

  1. Praca zbiorowa: Historia powszechna - Od imperium Karola Wielkiego do kryzysu XIV wieku. T. 8. Mediaset Group SA, 2007, s. 179. ISBN 978-84-9819-815-7.

Developed by StudentB