Focjusz I Wielki

Focjusz
Φώτιος
Patriarcha Konstantynopola
Ilustracja
Focjusz chrzczący króla Bułgarów
Kraj działania

Cesarstwo Bizantyńskie

Data i miejsce urodzenia

ok. 810
Konstantynopol

Data i miejsce śmierci

6 lutego 891
Konstantynopol

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

858–867; 877–886

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

858; 877

Focjusz I Wielki, gr. Φώτιος (ur. ok. 810 w Konstantynopolu, zm. 6 lutego 891 tamże) – patriarcha Konstantynopola w latach 858–867 oraz 877–886, święty Kościoła prawosławnego.

Jedna z wielkich osobistości Cesarstwa Bizantyjskiego, teolog Wschodu. Pochodził z rodu patrycjuszowskiego, jako erudyta i myśliciel od wczesnych lat poświęcał się służbie publicznej na dworze cesarskim (m.in. jako sekretarz stanu), oddając się jednocześnie rozważaniom teologicznym.


Developed by StudentB