Patriarcha Konstantynopola | |
Focjusz chrzczący króla Bułgarów | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
ok. 810 |
Data i miejsce śmierci |
6 lutego 891 |
Patriarcha Konstantynopola | |
Okres sprawowania |
858–867; 877–886 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Wybór patriarchy |
858; 877 |
Focjusz I Wielki, gr. Φώτιος (ur. ok. 810 w Konstantynopolu, zm. 6 lutego 891 tamże) – patriarcha Konstantynopola w latach 858–867 oraz 877–886, święty Kościoła prawosławnego.
Jedna z wielkich osobistości Cesarstwa Bizantyjskiego, teolog Wschodu. Pochodził z rodu patrycjuszowskiego, jako erudyta i myśliciel od wczesnych lat poświęcał się służbie publicznej na dworze cesarskim (m.in. jako sekretarz stanu), oddając się jednocześnie rozważaniom teologicznym.