Król Francji | |
Okres | |
---|---|
Koronacja | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo |
Elżbieta de Valois |
Żona |
Franciszek II (ur. 19 stycznia 1544 w Fontainebleau, zm. 5 grudnia 1560 w Orleanie) – król Francji od 1559 roku, syn Henryka II (1547–1559) i Katarzyny Medycejskiej, z dynastii Walezjuszów.
Początkowo był wychowywany przez matkę. W wieku dziesięciu lat, z inicjatywy Diany de Poitiers, kochanki Henryka II, został przeniesiony do Saint-Germain-en-Laye pod Paryżem. Jednocześnie otrzymał własny dwór[1].
W 1558 poślubił Marię Stuart (nie mieli potomstwa).
Objął tron, gdy jego ojciec zmarł w 1559 roku w wyniku wypadku podczas turnieju rycerskiego, ale wobec niepełnoletności Franciszka rządy przejęła jako regentka jego matka – Katarzyna Medycejska. W tym czasie powstałe za Henryka II dwa wielkie stronnictwa – katolickie i protestanckie (hugenoci), nadal walczyły między sobą o władzę polityczną w kraju.
Krótkie panowanie Franciszka II zakończyło się w 1560 roku − zmarł na infekcję ucha. Królem Francji został jego młodszy brat Karol IX (1560–1574), a Katarzyna Medycejska ponownie została regentką.