Geosynklina

Geosynklina – podłużne zagłębienie w skorupie ziemskiej (np. rowy oceaniczne lub inna część oceanu bądź morza przybrzeżnego), w którym gromadziły się osady. Dominującą cechą jest duża i zmienna głębokość oraz rozciągłość, przy stosunkowo małej szerokości. W trakcie sedymentacji osady były ściskane i deformowane, a później wydźwignięte tworząc łańcuch górski. Towarzyszyły temu zjawiska wulkaniczne i plutoniczne – eugeosynkliny. W miogeosynklinach nie występowały zjawiska wulkaniczne.

Teorię geosynklin wprowadzili geolodzy amerykańscy James Hall i James Dwight Dana na podstawie badań Appalachów. Została ona rozwinięta pod koniec XIX przez Suessa i na początku XX wieku, była powszechnie uznawaną teorią powstawania gór aż do pojawienia się teorii tektoniki płyt w latach 60. XX wieku. Od tego czasu trwają nieustanne próby pogodzenia ze sobą tych dwóch punktów widzenia.