Ghetto Litzmannstadt

Getto łódzkie

Ghetto Litzmannstadt

Policjanci niemieccy i żydowscy pilnujący wejścia na teren getta łódzkiego
Typ	getto żydowskie
Odpowiedzialny	III Rzesza
Rozpoczęcie działalności	8 lutego 1940
Zakończenie działalności	29 sierpnia 1944
Terytorium	Polska pod okupacją III Rzeszy[a]
Miejsce	Łódź
Powierzchnia	382–413 ha
Liczba więźniów	~ 200 tysięcy
Narodowość więźniów	Żydzi
Położenie na mapie Łodzi Getto łódzkie
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej Getto łódzkie
51,801389°N 19,441389°E/51,801389 19,441389
Multimedia w Wikimedia Commons

Ghetto Litzmannstadt^[b], getto łódzkie^[1] (jid. ‏לאדזשער געטא‎; lodżer geto; ליצמאנשטאטער געטא; licmansztoter geto) – getto żydowskie istniejące w okupowanej przez Niemców Łodzi (od kwietnia 1940 Litzmannstadt). W dokumentach archiwalnych można spotkać skrótową formę Ghetto L-stadt lub Getto L-stadt, od skrótu nazwy miasta powszechnie używanego przez Niemców, w tym na oficjalnych pismach i drukach.

Było to pierwsze w pełni odizolowane od reszty miasta getto na obszarze okupowanej Polski^[c], największe po warszawskim i jedyne, które przetrwało prawie do końca okupacji niemieckiej na ziemiach Polski (zlikwidowane w sierpniu 1944)^[d].