Go

Go
	; Goban (plansza do gry w go) z kamieniami zagranymi w czasie gry
Liczba graczy	2
Czas przygotowania	kilka sekund
Czas gry	zróżnicowany
Złożoność reguł	niska
Elementy strategii	bardzo duże
Wymagane umiejętności	myślenie strategiczne i taktyczne; rozpoznawanie i ocenianie kształtów
Losowość	brak
	Multimedia w Wikimedia Commons

Go (jap. 碁 – go lub 囲碁 – igo, chiń. 圍棋 – wéiqí, kor. 바둑 – baduk, paduk) – starochińska gra planszowa, popularna również w Korei i Japonii, a w ostatnich latach zdobywająca rosnącą popularność na całym świecie (w tym także w Polsce). W grze gracze stawiają na przemian czarne i białe kamienie na planszy. Kamieni raz postawionych nie można przesunąć, można je natomiast zbić. Celem jest otoczenie na początkowo pustej planszy terytorium większego od terytorium przeciwnika.

W przeciwieństwie do np. szachów nie istnieje jeden, ogólnie przyjęty zbiór zasad go, ale wiele, takich jak np. zasady chińskie i japońskie. Zbiory zasad mogą pozornie różnić się drastycznie, w praktyce jednak dają nieznacznie się różniącą grę.

Mimo prostoty reguł umożliwiającej naukę gry nawet małym dzieciom, go jest grą bardzo trudną. Także pomiędzy graczami występują znaczne różnice siły. Edward Lasker powiedział „Jeżeli szachy są królową gier, to go z pewnością jest ich cesarzem”. Dla wielu ludzi, głównie ludzi Wschodu, go jest specyficznym połączeniem nauki, sztuki i sportu.