Gottfried Wilhelm Leibniz

Gottfried Wilhelm Leibniz
Ilustracja
Portret Leibniza pędzla Bernharda Christopha Franckego, Brunszwik, Herzog Anton Ulrich-Museum, ok. 1700
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1646
Lipsk

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1716
Hanower

Zawód, zajęcie

prawnik, dyplomata, bibliotekarz i uczony: filozof, matematyk, fizyk, inżynier, historyk

Narodowość

niemiecka

Alma Mater

Uniwersytet w Lipsku

Faksymile

Gottfried Wilhelm Leibniz, znany także pod nazwiskiem Leibnitz (ur. 21 czerwca?/1 lipca 1646 w Lipsku, zm. 14 listopada 1716 w Hanowerze)[1] – niemiecki polihistor: prawnik, dyplomata, historyk[2] i bibliotekarz, zajmujący się też filozofią, matematyką, fizyką teoretyczną i inżynierią mechaniczną; doktor prawa i filozofii, przez większość kariery zatrudniony na dworze Księstwa Hanoweru[3].

Leibniz jest znany głównie jako filozof i matematyk – klasyk racjonalizmu oraz jeden z pionierów analizy matematycznej, tworzący niezależnie od Isaaca Newtona.

Założył również Elektorskie Brandenburskie Towarzystwo Naukowe, potem znane pod wieloma innymi nazwami. Jedna z nich to „Pruska Akademia Nauk”; pod koniec XX wieku stała się znana jako Berlińsko-Brandenburska Akademia Nauk. Leibniz został pierwszym prezesem tego towarzystwa. Bywa zaliczany do przedstawicieli epoki oświecenia[4].

  1. Leibniz Gottfried Wilhelm, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-11-12].
  2. Grabski 2006 ↓, s. 280–283.
  3. Leibniz Gottfried Wilhelm, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-22].
  4. Zbigniew Drozdowicz. Leibniz – filozof oświeceniowy czy pozaoświeceniowy?. „Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria”. 4, 2016. Komitet Nauk Filozoficznych PAN, Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 1230-1493. 

Developed by StudentB