Gramota

Fundacja Monastyra Sołowieckiego przez Wielkiego księcia Iwana Wasylewicza

Gramota (gr. γράμματα, grámmata) – dokument o charakterze oficjalnym bądź prywatnym na Rusi w X–XVII wieku. Termin został zapożyczony z Bizancjum, gdzie grammata oznaczała posłanie, rozporządzenie i inne dokumenty pisane.

W okresie radzieckim słowo to zyskało nowe znaczenie – list pochwalny (похвальная грамота lub почётная грамота), wręczany na szczeblach administracyjnych, oświatowych itd. Obecnie w państwach powstałych na terytorium dawnego ZSRR terminu gramota używa się także na określenie niektórych rodzajów dokumentów, na przykład listów uwierzytelniających (верительные грамоты), a także na określenie nagród państwowych i wyróżnień resortowych, na przykład List pochwalny prezydenta Federacji Rosyjskiej (Почётная грамота президента Российской Федерации), List pochwalny prezydenta Ukrainy za aktywną działalność dobroczynną w sferze humanitarnej (Почесна Грамота Президента України за активну благодійницьку діяльність у гуманітарній сфері), List pochwalny Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi (Ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь), List pochwalny prezydenta Kazachstanu (Қазақстан Республикасының Президентінің Құрмет грамотасы), czy List pochwalny MSZ Rosji (Почётная грамота МИД России).


Developed by StudentB