Heraklea Pontyjska

Mapa przedstawiająca basen Morza Egejskiego około roku 264 p.n.e. Heraklea podkreślona na czerwono.

Heraklea Pontyjska (gr. Ηράκλεια Ποντική, późnogr. Ποντοηράκλεια, łac. Heraclea Pontica) – kolonia Megary założona w roku 558 p.n.e.[1] Położona była nad Morzem Czarnym, na pograniczu Bitynii i Paflagonii, o jeden dzień szybkiej żeglugi od Bosforu[2]. Posiadała dogodny port, co przy korzystnym położeniu geograficznym umożliwiło miastu uzyskanie statusu ważnego centrum handlu czarnomorskiego. W okresie największego rozkwitu miasto rozciągało się aż na sąsiadującą z nim równinę.

  1. Adam Ziółkowski: Historia powszechna. Starożytność. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 395. ISBN 978-83-01-15810-1.
  2. Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka, Marek Węcowski, Aleksander Wolicki: Historia starożytnych Greków. T. II: Okres klasyczny. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, s. 622”. ISBN 978-83-235-0412-2.

Developed by StudentB