Hipoteza Gai

Ten artykuł od 2010-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hipoteza Gai – hipoteza wysunięta w latach 70. XX wieku przez Jamesa Lovelocka^[1][2][3] (później razem z Lynn Margulis^[2]). Zasugerował on, że wszystkie istoty żyjące na Ziemi działają wspólnie, aby zachować na naszej planecie optymalne warunki do życia. Ziemia ma zdolność reagowania na zmiany panujących warunków, dostosowuje się do nich tak, by nadal mogło się rozwijać życie. Lovelock nazwał ten system Gaja, od imienia greckiej bogini uosabiającej Matkę Ziemię^[4].

Lynn Margulis, twórczyni endosymbiotycznej teorii wyjaśniającej pochodzenie pierwotnych organizmów fotosyntetyzujących (pochodzenie mitochondriów i chloroplastów), w 1998 roku wydała książkę pt. Symbiotic Planet a New Look at the Evolution^[5]. Nazywała Ziemię-Gaję „symbiotyczną planetą” (zob. symbioza) podkreślając rolę kooperacji w ekosystemie. Współcześnie, w okresie narastających zagrożeń zmianami klimatu, stosowane bywa pojęcie „fizjologii Ziemi”. Globalne ocieplenie jest nazywane „gorączką dwutlenku węgla“, a problemy związane z zakwaszeniem środowiska – „kwasową niestrawnością”^[6].