Zapis nutowy hymnu | |
Państwo |
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, |
---|---|
Tekst | |
Muzyka |
nieznany, 1745 |
Lata obowiązywania |
od 1745 |
Hymn Wielkiej Brytanii (wersja instrumentalna) |
God Save the King (Boże, chroń Króla) (ⓘposłuchaj) – brytyjska pieśń patriotyczna nieznanego autorstwa, która jest hymnem państwowym Wielkiej Brytanii oraz hymnem królewskim jej byłych kolonii.
W okresie, kiedy monarchą brytyjskim jest królowa (monarchini), pieśń ta jest wykonywana jako God Save the Queen.
God Save the King była także hymnem wielu krajów Wspólnoty Brytyjskiej, np. Australii, Kanady i Jamajki i pozostaje ich hymnem monarchicznym. W Nowej Zelandii nadal jest traktowana jako hymn państwowy na równi z God Defend New Zealand. Obecnie tylko w niewielu organizmach państwowych jest ona nadal hymnem państwowym (np. na terytoriach zależnych od Wielkiej Brytanii: Świętej Helenie, Anguilli i Falklandach). W latach 20. XX wieku Irlandia zastąpiła ją własnym hymnem Amhrán na bhFiann.
Pieśń God Save the King została po raz pierwszy wykonana w 1745 roku dla poparcia króla Jerzego II Hanowerskiego, gdy jego panowanie zostało zagrożone przez jakobitę Karola Edwarda Stuarta, mającego szerokie poparcie szkockie. Ostatnia zwrotka mająca zdecydowany wydźwięk antyszkocki nie jest wykonywana.
Melodia God Save the King została przejęta przez hymny kilku innych krajów, między innymi Liechtensteinu. Wzorowane na niej były Modlitwa Rosjan i Pieśń narodowa za pomyślność króla, obie powstałe w 1816 roku. Na tę melodię śpiewany był w latach 1871–1918 hymn Rzeszy Niemieckiej Heil dir im Siegerkranz (Chwała Ci, w wieńcu zwycięzcy). W Stanach Zjednoczonych popularna jest pieśń My Country, Tis of Thee, również oparta na hymnie brytyjskim.
Hymn Wielkiej Brytanii odgrywa rolę Hymnu Anglii przy imprezach sportowych z udziałem reprezentacji Anglii, np. przed meczami reprezentacji piłkarskiej.