Icchak Rabin

Icchak Rabin

‏יצחק רבין‎

Data i miejsce urodzenia	1 marca 1922 Jerozolima
Data i miejsce śmierci	4 listopada 1995 Tel Awiw
6. Premier Izraela
Okres	od 3 czerwca 1974 do 20 czerwca 1977
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Golda Meir
Następca	Menachem Begin
11. Premier Izraela
Okres	od 13 lipca 1992 do 4 listopada 1995
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Icchak Szamir
Następca	Szimon Peres
Minister ds. Jerozolimy
Okres	od 13 lipca 1992 do 31 grudnia 1992
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Icchak Szamir
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Alluf Icchak Rabin (1957)
generał porucznik (raw alluf)
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1922 Jerozolima
Data śmierci	4 listopada 1995
Przebieg służby
Lata służby	1941–1968
Siły zbrojne	Hagana Siły Obronne Izraela
Jednostki	Palmach
Stanowiska	dowódca Brygady Harel szef Południowego Dowództwa (1949) szef Północnego Dowództwa (1956–1959) szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela (1964–1968)
Główne wojny i bitwy	operacja Exporter, wojna o niepodległość, wojna sześciodniowa

Icchak Rabin^ⓘIcchak Rabin, Jicchak Rabin (hebr. ‏יצחק רבין‎, ur. 1 marca 1922 w Jerozolimie, zm. 4 listopada 1995 w Tel Awiwie) – izraelski polityk i mąż stanu, dowódca wojskowy w stopniu generała porucznika (raw alluf), oficer dyplomowany Sił Obronnych Izraela. W latach 1964–1968 był szefem Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela. Dwukrotnie premier Izraela – w latach 1974–1977 stał na czele siedemnastego, a w latach 1992–1995 dwudziestego piątego rządu Izraela.

W 1994 był laureatem pokojowej Nagrody Nobla, wspólnie z Jasirem Arafatem i Szimonem Peresem. Człowiek roku 1993 według magazynu Time wspólnie z Nelsonem Mandelą, Frederikiem de Klerkiem i Jasirem Arafatem. Został zamordowany w 1995 przez ultraprawicowego żydowskiego ekstremistę Jigala Amira, sprzeciwiającego się zawartemu z Palestyńczykami w 1993 porozumieniu z Oslo, otwierającemu drogę do powstania Autonomii Palestyńskiej. Był pierwszym szefem rządu, który był tzw. sabrą, czyli Żydem urodzonym w Palestynie, a także drugim, który zmarł w czasie pełnienia swojej funkcji (pierwszym był Lewi Eszkol, ale jego śmierć miała naturalny charakter).