Indoeuropejczycy

Współczesny zasięg geograficzny języków zaliczonych do grupy IE

Indoeuropejczycy – umowna nazwa grupy ludów posługujących się językami indoeuropejskimi, pochodzącymi od języka praindoeuropejskiego, bądź będącymi efektem wymieszania się dawnych grup języków[1]. Dawniej wszystkich Indoeuropejczyków nazywano Ariami, których w nazistowskich Niemczech uznano za protogermanów, obecnie nazwa ta jest używana jedynie w odniesieniu do ludów indoirańskich.

W przeciwieństwie do innych grup językowych (ałtajskie, uralskie, semickie), które były pierwotnie ściśle związane z kulturą i pokrewieństwem ich użytkowników, „indoeuropejczycy” jest pojęciem wyłącznie lingwistycznym, gdyż nie istnieją etnos ani wspólna kultura indoeuropejska, a całość tworzą różne kultury, często podobne do kultur używających innych lig i rodzin języków (semicka, uralska, ałtajska). Zjawisko to spotęgowała dodatkowo epoka kolonialna, gdy to w krąg ten włączone zostały ludność rdzenna ameryk, narody Syberii oraz potomkowie czarnych niewolników.

Języki indoeuropejskie około roku 500 p.n.e. (zaznaczono podział na kentum i satem)
  1. Dariusz R. Piwowarczyk, Rekonstrukcja praindoeuropejskiego systemu fonologicznego, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2022, s. 15, ISBN 978-83-233-5112-2.

Developed by StudentB