Pochodzenie |
muzyka konkretna, muzyka na taśmę, Krautrock, art rock, punk rock, noise |
---|---|
Czas i miejsce powstania |
1976, Wielka Brytania |
Instrumenty |
elektrofony elektroniczne, magnetofon, syntezator, automat perkusyjny, sampler, gitara elektryczna, gitara basowa |
Największa popularność |
Lata 90. XX wieku |
Gatunki pokrewne | |
Podgatunki | |
harsh noise, power electronics, death industrial, dark ambient | |
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym | |
rock industrialny, industrial metal, industrial hip hop | |
Inne tematy | |
kultura industrialna |
Industrial – awangardowy styl w muzyce popularnej[1] powstały w latach 70. XX wieku. Od momentu jego powstania szybko ewoluował w różnych kierunkach, co sprawia, że uniwersalna definicja tego stylu jest problematyczna. U podstaw industrialu leży podejście anty-muzyczne, przybierające postać hałaśliwego brzmienia w większości ignorującego tradycyjne formy ekspresji muzycznej. Ponadto, muzycy industrialni stosują awangardowe metody kompozycji (muzyki konkretnej, muzyki na taśmę). W warstwie pozamuzycznej industrial charakteryzuje się taktykami szoku, multimedialnością (np. projekcjami filmowymi podczas występów), oraz działalnością na obrzeżach społeczeństwa, poza oficjalnymi kanałami medialnymi i dystrybucyjnymi.[2] Światopogląd muzyków industrialnych zazwyczaj oparty jest na fascynacji mrocznymi aspektami człowieczeństwa i cywilizacji.[3] Objawia się on w ich twórczości, której tematyka to zazwyczaj m.in. ludobójstwa, parafilie, seryjni zabójcy.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwn