Intel Core 2

Intel Core 2 – ósma generacja mikroprocesorów firmy Intel w architekturze 64-bit x86-64. Wykorzystana jest w niej nowa mikroarchitektura Intel Core, która zastąpiła architekturę NetBurst, na której oparte były wszystkie procesory tej firmy powstałe po 2000 roku.

Architektura Intel Core wywodzi się, tak jak Pentium II, Pentium III i Pentium M, z architektury Pentium Pro. W procesorach opartych na architekturze NetBurst (np. Pentium 4, Pentium D) najważniejszym czynnikiem decydującym o wydajności była częstotliwość taktowania, natomiast technologia Core 2 kładzie nacisk na zwiększenie ilości pamięci podręcznej (cache) oraz liczby rdzeni. Procesory z serii Core 2 charakteryzują się zdecydowanie mniejszym zużyciem prądu niż procesory Pentium, a co za tym idzie wydzielają mniej ciepła.

Procesory Core 2 odznaczają się stosunkowo wysokim współczynnikiem IPC (Instructions Per Cycle) – około 3,5. Oznacza to, że potrafią one w jednym cyklu rozkazowym wykonać średnio 3,5 rozkazu. Sporym ulepszeniem w stosunku do „dwurdzeniowych” (procesory były jednordzeniowe, ale z wykorzystaniem technologii HT system widział je jako dwa rdzenie) procesorów Pentium 4 jest zastosowanie wspólnej pamięci cache dla obu rdzeni procesora. Dzięki temu uniknięto konieczności „mozolnego” uzgadniania zgodności pamięci podręcznych L2 (cache) w obu rdzeniach.

Konkurentami procesorów Core 2 są procesory AMD Phenom oraz AMD Athlon X2.

Ponadto procesory Core 2 obsługują następujące technologie:

• Intel 64,
• technologię wirtualizacji (nie dotyczy modeli E4xxx, E7200, E7300, niektórych E7400, E7500, E8190, Q8200, Q8300, T5200, T5250, T5270, T5300, T5450, T5470, T5550 (Wersja taktowana 1.83 GHz), T5750, T5800 oraz Pentium Dual Core wykorzystujących to samo jądro z mniejszą ilością cache L2),
• NX-bit,
• technologię LaGrande,
• ulepszoną technologię SpeedStep,
• iAMT2.