International Standard Serial Number

Międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego (ang. International Standard Serial Number, ISSN) – ośmiocyfrowy niepowtarzalny identyfikator wydawnictw ciągłych tradycyjnych oraz elektronicznych. Oparty jest na podobnej koncepcji jak identyfikator ISBN dla książek, ISAN dla materiałów audio-wideo. Niektóre publikacje wydawane w seriach mają przyporządkowany zarówno numer ISSN, jak i ISBN^[1].

Standard został opracowany przez organizację ISO (komitet TC 46) w 1971 roku jako ISO3297 oraz opublikowany w 1975^[2].

W Polsce numery ISSN są stosowane od 1977. Za ich przydzielanie wydawcom odpowiedzialny jest Narodowy Ośrodek ISSN podlegający Bibliotece Narodowej^[3]. Są one wydawane bezpłatnie po spełnieniu odpowiednich wymogów formalnych, natomiast dostęp do katalogu numerów wymaga opłacenia abonamentu^[4].

Obecnie numer ISSN drukowany jest na stronie tytułowej wydawnictwa razem z kodem kreskowym EAN13. Numer EAN13 jest tak zbudowany, by każdy nowy numer gazety lub czasopisma miał numer EAN13 różniący go od poprzedniego. Numer EAN13 składa się z cyfr 977, następnie 7 cyfr numeru ISSN przydzielonego danemu tytułowi, dwóch cyfr wyróżniających rok i wariant wydania, cyfry kontrolnej obliczonej zgodnie z zasadami EAN13 oraz dodatkowego dwucyfrowego lub pięciocyfrowego kodu, tak zwanego add-on, który koduje kolejny numer w roku dla czasopisma, lub numer tygodnia wydania dla gazety codziennej^[5].