Iperyt siarkowy

Ten artykuł dotyczy gazu trującego. Zobacz też: inne znaczenia słowa „iperyt”.

Iperyt siarkowy

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 1,5-dichloro-3-tiapentan lub sulfid bis(2-chloroetylu) Inne nazwy i oznaczenia nazwy chemiczne: siarczek 2,2'-dichlorodietylowy, tioeter bis(2-chloroetylowy), DDS nazwy zwyczajowe: iperyt, gaz musztardowy, lost, żółty krzyż[a] symbole wojskowe: H, HS, HD[1]
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C4H8Cl2S
Inne wzory	S(CH 2CH 2Cl) 2, (ClC 2H 4) 2S
Masa molowa	159,08 g/mol
Wygląd	bezbarwna ciecz
Identyfikacja
Numer CAS	505-60-2
PubChem	10461
SMILES C(CCl)SCCCl
InChI InChI=1S/C4H8Cl2S/c5-1-3-7-4-2-6/h1-4H2 InChIKey QKSKPIVNLNLAAV-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,2741 g/cm³[2]; ciecz Rozpuszczalność w wodzie 684 mg/l[3] w innych rozpuszczalnikach dobrze rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych Temperatura topnienia 13,5 °C[2][3] 14,45 °C[4] Temperatura wrzenia 198 °C[2] 216 °C[3] Temperatura rozkładu 180 °C (rozkład)[4] Współczynnik załamania 1,5313 (589 nm, 20 °C)[2] Prężność pary 0,11 mmHg[3]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. Temperatura zapłonu 105 °C[4] Numer RTECS WQ0900000 Dawka śmiertelna LD50 0,2 mg/kg (pies, dożylnie)
Podobne związki
Podobne związki	iperyty
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Iperyt siarkowy (iperyt, gaz musztardowy) – organiczny związek chemiczny z grupy tioeterów. Stosowany jako bojowy środek trujący (BST) z grupy iperytów. Nazwa iperyt pochodzi od miejscowości Ypres w Belgii, gdzie w czasie I wojny światowej 12 lipca 1917 został on użyty bojowo po raz pierwszy^[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1860 roku brytyjski fizyk Frederick Guthrie. Podczas pracy z substancją rozlał ją na swoją skórę i zauważył powstanie czerwonego, piekącego pęcherza^[5].