Wódz Wielkiej Armii Pogan | |
Okres |
od 865 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
ok. 794 |
Data śmierci |
872 |
Ojciec | |
Rodzeństwo | |
Ivar Ragnarsson, znany jako Ivar bez Kości (Ivar inn beinlausi) (ur. ok. 794, zm. 872) – syn Ragnara Lodbroka, wódz wikiński.
Często jest utożsamiany z Królem Dublinu o imieniu Imair, który działał w Irlandii na początku lat sześćdziesiątych IX wieku[1].
W 865 wraz z braćmi Halfdanem Ragnarssonem i Ubbe Ragnarssonem poprowadził Wielką Armię Pogan do inwazji na Wschodnią Anglię. Ze strony Wschodnich Anglów bardzo szybko osiągnięto ustępstwa. W następnym roku Ivar poprowadził swoje wojska na północ i z łatwością podbił York (zwany przez Duńczyków Jorvikiem) – posiadłość Northumbryjczyków, którzy w tym czasie byli zaangażowani w wojnę domową. Ivar jest także kojarzony z zabójstwem św. Edmunda ze Wschodniej Anglii w 869[2]. W roku 870 zdobył razem z wikińskim wodzem Olafem stolicę Królestwa Strathclyde. Gdy zmarł, irlandzkie kroniki określały go jako "króla ludzi Północy z całej Irlandii i Brytanii"[1].
Nie ma zgody co do znaczenia jego przydomka „bez Kości”. Niektórzy utrzymują, że jest to eufemiczne określenie impotencji lub metafora związana z wężem. Część źródeł skandynawskich rozważa możliwość, że cierpiał na schorzenie podobne do wrodzonej łamliwości kości[3] lub zespołu Ehlersa-Danlosa[potrzebny przypis].