Back Canonche AN كنسي (الكاهن) Arabic Chorherr BAR Канонік Byelorussian Канонік BE-X-OLD Каноник Bulgarian Chaloni Breton Canonge Catalan Kanovník Czech Canon (clerigwr) Welsh
Kanonik (łac. canonicus) – wczesnośredniowieczna nazwa duchownych, żyjących według reguł kanonicznych przy kościołach biskupich (katedrach) lub kolegiatach; współcześnie – tytuł kapłanów uhonorowanych za szczególne zasługi dla kościoła lokalnego, zobowiązanych do sprawowania określonych obrzędów liturgicznych wraz z innymi kanonikami lub miejscowym biskupem[1].
Dawniej od kanoników nie wymagano posiadania święceń, lecz jedynie tonsury (tzw. kanonicy „świeccy”).
Kanonicy tworzą kapituły katedralne oraz kolegiackie. Zasadniczo dzielą się na:
- kanoników gremialnych (inaczej rzeczywistych, czyli tytularnych)
- kanoników ponadliczbowych (bez prebendy)
- kanoników honorowych[2].
- ↑ Gerald O’Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ, przekład Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak: Leksykon pojęć teologicznych i kościelnych. [dostęp 2009-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 marca 2009)].
- ↑ Encyklopedia Katolicka, t. 8. Lublin: Tow. Naukowe Katol. Uniw. Lub., 2000, s. 599–600.