Kazimierz III Wielki

Ten artykuł dotyczy osoby. Zobacz też: Kazimierz Wielki.

Kazimierz III Wielki

Kazimierz III Wielki na portrecie Jana Matejki z cyklu Poczet królów i książąt polskich
Król Polski
Okres	od 2 marca 1333 do 5 listopada 1370
Koronacja	25 kwietnia 1333
Poprzednik	Władysław I Łokietek
Następca	Ludwik I Węgierski
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1310 Kowal
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1370 Kraków
Miejsce spoczynku	Kraków, Katedra na Wawelu
Ojciec	Władysław I Łokietek
Matka	Jadwiga Bolesławówna
Żona	Aldona Anna Giedyminówna
Dzieci	Elżbieta Kunegunda
Żona	Adelajda Heska
Żona	Krystyna Rokiczana
Żona	Jadwiga żagańska
Dzieci	Anna Kunegunda Jadwiga
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Kazimierz III Wielki (ur. 30 kwietnia 1310 w Kowalu, zm. 5 listopada 1370 w Krakowie) – najmłodszy syn Władysława I Łokietka i Jadwigi Bolesławówny, król Polski w latach 1333–1370, ostatni monarcha z dynastii Piastów na tronie polskim. W historiografii jest uważany za jednego z najwybitniejszych władców Polski^[1].

Kazimierz III Wielki unormował stosunki z królestwem Czech i zakonem krzyżackim. W 1335 udało mu się uzyskać od czeskiego króla Jana Luksemburskiego zrzeczenie się pretensji do polskiego tronu. Ostatecznie w 1348 w Namysłowie zawarł pokój z Czechami na zasadzie status quo nie zrzekając się praw do Śląska. Na mocy pokoju kaliskiego z 1343 odzyskał zajęte przez Krzyżaków Kujawy i ziemię dobrzyńską, w zamian zrzekając się tymczasowo praw do Pomorza Gdańskiego. Kazimierz zrzekł się praw do całego Śląska podczas układu w Pradze w 1356 roku^[2]. Głównym sojusznikiem Kazimierza Wielkiego na arenie międzynarodowej było Królestwo Węgier. Z pomocą węgierską w latach 1340–1349 anektował większą część Rusi Halicko-Włodzimierskiej. W polityce wewnętrznej doprowadził do kodyfikacji prawa (statuty wiślicko-piotrkowskie), rozbudowy systemu obrony państwa oraz rozwoju miast. W 1364 ufundował Akademię Krakowską.

Chociaż był czterokrotnie żonaty, nie pozostawił legalnego następcy. Po śmierci Kazimierza – na mocy wcześniejszych układów – tron polski przypadł jego siostrzeńcowi, Ludwikowi Węgierskiemu.