Kleopatra I

Kleopatra I

królowa starożytnego Egiptu
Jako żona	Prolemeusza V Epifanesa
Dane biograficzne
Dynastia	Seleucydów
Data urodzenia	204 p.n.e.
Data śmierci	176 p.n.e.
Ojciec	Antioch III Wielki
Matka	Laodika III
Mąż	Ptolemeusz V Epifanes
Dzieci	Ptolemeusz VI Filometor, Ptolemeusz VIII Euergetes II Fyskon, Kleopatra II

Kleopatra I (ur. 204 p.n.e., zm. 176 p.n.e.) – królowa Egiptu, współpanowała ze swoim mężem Ptolemeuszem V Epifanesem od 194 p.n.e., a od 180 p.n.e.–176 p.n.e. panowała jako regentka w imieniu syna Ptolemeusza VI.

Córka Antiocha III Wielkiego i Laodiki III^[1]. Matka Ptolemeusza VI Filometora, Ptolemeusz VIII Euergetesa II Fyskona i Kleopatry II^[2].

Poślubienie przez Kleopatrę Ptolemeusza V w 194 roku p.n.e. było aktem politycznym, potwierdzającym pokój zawarty między państwem Seleucydów Antiocha III a Egiptem Ptolemeusza V i zapewniającym neutralność Egiptu w spodziewanej wojnie Antiocha z Rzymem. Ale nie tylko to było powodem zawarcia tego związku. Żądny władzy i ziemi Antioch miał nadzieję, że w przyszłości całe terytorium Egiptu przejdzie pod panowanie Seleucydów. Nie stało się tak, ponieważ Kleopatra stanęła po stronie swojego męża. A kiedy wybuchła wojna między Antiochem III a Rzymianami, Egipt stanął po stronie Rzymu.

Po śmierci męża, jako regentka niepełnoletniego syna, Kleopatra sprawowała samodzielnie władzę w Egipcie, prowadząc umiarkowaną politykę i zachowując pokój z Syrią oraz dobre stosunki z Rzymem. Przez poddanych darzona była miłością i głębokim szacunkiem, nikt się nie sprzeciwiał też jej samodzielnej regencji.