Wizualizacja bizantyńskiego Konstantynopola | |
Państwo | |
---|---|
Data założenia | |
Prawa miejskie |
330 n.e. |
Powierzchnia |
14 km² |
Populacja • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
29 maja 1453 |
Powód zniszczenia |
Zdobycie przez Turków |
Obecnie | |
Konstantynopol (gr. Κωνσταντινούπολις) – nazwa Bizancjum nadana miastu przez Konstantyna Wielkiego, który wybrał je na swoją siedzibę; w latach 330–395 stolica Cesarstwa Rzymskiego, w latach 395–1453 stolica Cesarstwa Bizantyńskiego i Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261), stolica Imperium Osmańskiego w latach 1453–1922. Od 1930 miasto nazywa się Stambuł.
Nazwa Konstantynopola oznacza Miasto Konstantyna, stąd literackie ἡ Κωνσταντίνου Πόλις, także po prostu ἡ Πόλις, na wzór łac. Urbs (Miasto – Rzym). W średniowieczu używano także nazwy „Miasto Cesarskie” (ἡ Bασιλίς Πόλις), stąd cs. Царьград[1], pol. Carogród[3]. W tekstach skandynawskich stosowano nazwę Miklagard[4]. W sensie archaizującym była również w użyciu, w tym okresie, nazwa starożytna Bizancjum (Βυζάντιον, łac. Byzantium)[5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie EKB