Kuniaki Koiso

Kuniaki Koiso
小磯 國昭
Koiso Kuniaki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1880
Utsunomiya, prefektura Tochigi

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1950
Tokio

Premier Japonii
Okres

od 22 lipca 1944
do 7 kwietnia 1945

Przynależność polityczna

Stowarzyszenie Wspierania Władzy Cesarskiej

Poprzednik

Hideki Tōjō

Następca

Kantarō Suzuki

podpis
Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani II klasy (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Medal Wojskowy za Wojnę Rosyjsko-Japońską 1904-1905 (Japonia) Order Zasługi Japońskiego Czerwonego Krzyża Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Kuniaki Koiso (jap. 小磯 國昭 Koiso Kuniaki; ur. 22 marca 1880[1] w Utsunomiya w prefekturze Tochigi, zm. 3 listopada 1950[1] w Tokio)japoński generał i polityk. Od 22 lipca 1944 do 7 kwietnia 1945 sprawował urząd premiera Japonii[1].

W 1913 rozpoczął służbę w Sztabie Generalnym. Od 1932 do 1934 był szefem sztabu Armii Kwantuńskiej. Pełnił urząd ministra do spraw kolonii (1939-1940).

W latach 1942–1944 pełnił funkcje gubernatora Korei, gdzie podejmował brutalne działania wynaradawiające Koreańczyków, po czym w 1944 roku, zastąpił Hideki Tōjō na stanowisku premiera Japonii, po tym gdy Tōjō został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska[2]. Był nieprzejednanym zwolennikiem wojny, jednak w okresie w którym obejmował urząd premiera, wierzył że Japonia już przegrała. Usiłował jednak wzmocnić upadający japoński wysiłek wojenny, obniżył m.in. w tym celu wiek poboru, powołał do życia Najwyższą Radę Wojenną, stanowiącą łącznik między siłami zbrojnymi a gabinetem, usiłował tez usprawnić produkcję amunicji. Wobec braku jednak jakichkolwiek sukcesów na froncie, w kwietniu 1945 został zmuszony do rezygnacji[2].

Po skazaniu na dożywocie przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu, zmarł w więzieniu 3 listopada 1950[3][2].

  1. a b c World War II Database • Kuniaki Koiso (ang.) [dostęp 2016-05-01]
  2. a b c Spencer Tucker: World War, s. 2098-2099
  3. Stanisław Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 216, ISBN 1-85109-968-9.

Developed by StudentB