Kwas fosfonowy

Kwas fosfonowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

H
3
PO
3

Inne wzory

H
2
PO
3
H

Masa molowa

82,00 g/mol

Wygląd

bezwonne, bezbarwne[1] lub białe[2][3], nietrwałe, romboidalne kryształy[4]

Identyfikacja
Numer CAS

13598-36-2
10294-56-1 (tautomer)

PubChem

107909

Podobne związki
Podobne związki

kwas fosfinowy, kwas fosforowy

Pochodne

fosforyny, H-fosfoniany, fosfoniany

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas fosfonowy[7][8], kwas fosforawy[7][9] (nazwa Stocka: kwas ortofosforowy(III)), H
3
PO
3
nieorganiczny związek chemiczny, kwas tlenowy, zawierający fosfor na III stopniu utlenienia.

Czysty kwas fosfonowy to w temperaturze pokojowej białe, krystaliczne ciało stałe, bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie. Ma lekkie właściwości redukujące. Bezwodnikiem kwasu fosforawego jest heksatlenek tetrafosforu (P
4
O
6
). Sole i estry kwasu fosfonowego to fosforyny lub H-fosfoniany.

Kwas fosfonowy otrzymuje się poprzez hydrolizę bezwodnika lub trichlorku fosforu (PCl
3
). Reakcja kwasu fosfonowego z czynnikami kondensującymi (np. z chlorkiem piwaloilu) prowadzi do powstania kwasu difosfonowego, będącego łagodnym czynnikiem fosfonylującym alkohole i aminy.

  1. a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie GESTIS
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b c d e Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie CRC
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie SA
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie FPX
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Alfa
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. Kwas fosfonowy, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-10-21] (ang.).
  7. a b Nomenklatura chemii nieorganicznej. Zalecenia 1990, Zofia Stasicka (red.), Wrocław: Polskie Towarzystwo Chemiczne, Komisja Nomenklatury Chemii Nieorganicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1998, s. 162, ISBN 83-229-1873-9 [dostęp 2023-06-19].
  8. Adam Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 5, t. 2, Warszawa: PWN, 2002, s. 675–676, ISBN 83-01-13654-5.
  9. Frank Albert Cotton, Geoffrey Wilkinson, Paul L. Gaus, Chemia nieorganiczna, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 420–421, ISBN 978-83-01-11772-6, OL25563824M.

Developed by StudentB