Lato

Lato w polskim lesie (połowa sierpnia)
Giuseppe ArcimboldoLato

Lato – jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się najwyższymi temperaturami powietrza w skali roku. W świecie roślin jest to okres dojrzewania nasion i owoców, a w świecie zwierząt jest to okres wydawania na świat nowego pokolenia i przygotowania go do samodzielnego życia[1].

Lato astronomiczne rozpoczyna się w momencie przesilenia letniego i trwa do momentu równonocy jesiennej[2], co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 czerwca a 23 września (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień). Podczas lata astronomicznego dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, jednak z każdą kolejną dobą dnia ubywa, a nocy przybywa – Słońce wschodzi coraz później i góruje na coraz mniejszych wysokościach ponad horyzontem.

Według kryterium termicznego za lato przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza przekraczają 15 °C[3]. Pomiędzy latem klimatycznym i sąsiednimi klimatycznymi porami roku nie ma etapów przejściowych, w przeciwieństwie do zimy poprzedzanej przedzimiem i następującym po niej przedwiośniem.

Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za miesiące letnie na półkuli północnej uznaje się czerwiec, lipiec i sierpień[2], a na południowej grudzień, styczeń i luty.

  1. Lato – WIEM, darmowa encyklopedia [online], portalwiedzy.onet.pl [zarchiwizowane z adresu 2013-12-03]..
  2. a b lato, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-11-15].
  3. Arkadiusz M. Tomczyk, Ewa Bednorz (red.), Atlas klimatu Polski (1991–2020), Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2022, s. 15, ISBN 978-83-7986-415-7.

Developed by StudentB