Lotniskowiec

Lotniskowiec – okręt będący pływającym lotniskiem oraz bazą obsługującą samoloty i śmigłowce lotnictwa morskiego^[1]. Głównym zadaniem jest prowadzenie operacji bojowych za pomocą bazujących na nich samolotów i śmigłowców m.in. dzięki przystosowanemu do tego celu pokładowi startowemu.

Pierwsze okręty tej klasy powstały pod koniec I wojny światowej, następnie odegrały dużą rolę w walkach II wojny światowej, szczególnie na Pacyfiku. Obecnie tylko USA mają większą flotę lotniskowców (10 lotniskowców typu Nimitz, 1 lotniskowiec typu Gerald R. Ford oraz 2 okręty LHD typu America i 7 okrętów LHD typu Wasp). Ponadto Chiny mają 5 okrętów: Liaoning, Shandong i 3 okręty LHD typu 075(inne języki); Francja ma 4 okręty: Charles de Gaulle i 3 okręty LHD typu Mistral; Wielka Brytania ma 2 lotniskowce typu Queen Elizabeth, Indie - dwa okręty: INS Vikramaditya i INS Vikrant, Rosja ma jeden okręt - Kuzniecow. Państwa takie jak Australia, Hiszpania, Włochy, Japonia czy Brazylia dysponują mniejszymi okrętami, które można zakwalifikować jako lotniskowce lekkie.

Tylko USA i Francja mają lotniskowce o napędzie atomowym^[2] i jednocześnie korzystają z systemu CATOBAR wspomagającego start i lądowanie myśliwców na pokładzie.

Lotniskowiec porusza się wraz z tzw. grupą uderzeniową, składającą się z fregat, niszczycieli, okrętów podwodnych. Grupa taka jest w stanie samodzielnie prowadzić działania wojenne na wielkim obszarze.