Ludwik XVI

Ludwik XVI
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
Król Francji
Okres

od 10 maja 1774
do 21 września 1792

Poprzednik

Ludwik XV

Następca

Ludwik XVII de iure I Republika de facto

Legitymistyczny pretendent do tronu Francji
Okres

od 21 września 1792
do 21 stycznia 1793

Następca

Ludwik XVII

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie

Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1754
Wersal

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1793
Paryż

Ojciec

Ludwik Ferdynand

Matka

Maria Józefa Wettyn

Żona

Maria Antonina Austriaczka

Dzieci

Maria Teresa Charlotta
Ludwik Józef
Ludwik XVII
Zofia Helena Beatrycze

Odznaczenia
Order Ducha Świętego (Francja) Order Złotego Runa (Hiszpania)

Ludwik XVI, fr. Louis August de France, (ur. 23 sierpnia 1754 w Wersalu, zm. 21 stycznia 1793 w Paryżu) – książę de Berry, następnie delfin de Viennois, ostatecznie król Francji i Nawarry od 1774 do 1791, potem król Francuzów (Roi des Français) do 1792.

Syn Ludwika Ferdynanda i Marii Józefy Wettyn. Wnuk Ludwika XV i Marii Leszczyńskiej (prawnuk króla Polski – Stanisława Leszczyńskiego), oraz króla Polski – Augusta III. Starszy brat królów: Ludwika XVIII i Karola X z dynastii Burbonów, oraz Madame Klotyldy i Madame Elżbiety. Jego żoną była Maria Antonina.

Lata panowania Ludwika XVI to czasy wielkich problemów gospodarczo-finansowych państwa. Swe rządy 20-letni król rozpoczął więc od próby reform dotyczących głównie finansów, ograniczenia podatków, regulacji cen. Spotkały się one z ostrymi zastrzeżeniami tych, którzy na proponowanych zmianach mieli stracić, więc król zmieniał ministrów skarbu przedkładających coraz to nowe koncepcje, lecz ostatecznie żadne nie zostały do końca wdrożone. Nie udało się ograniczyć wysokich apanaży arystokracji i dworu królewskiego, ani wydatków na utrzymanie wielkich armii, związanych z polityką zagraniczną. Rok po objęciu tronu król zapisał się do nadwornej loży wolnomularskiej[1]. Wraz z dwoma braćmi był inicjowany do loży Trois-Frères à l’Orient de la Cour[2].

W latach 1757–1773 był wielkim mistrzem Połączonych Zakonów św. Łazarza z Jerozolimy i Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel, a następnie przyjął tytuły protektora zakonu św. Łazarza z Jerozolimy i suwerena zakonu NMP z Góry Karmel.

  1. Pierre Gaxotte, Wielka Rewolucja Francuska, Komorów 2010, s. 70.
  2. Louis Amiable, Les Bourbons Francs-Maçons, w: Révolution française, cahier de décembre 1895 t. XXIX, s. 527.

Developed by StudentB