Magirus

C. D. Magirus AG

Państwo	Niemcy
Siedziba	Ulm
Data założenia	1866
Data likwidacji	1936
Forma prawna	spółka akcyjna
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Magirus – niemieckie przedsiębiorstwo produkujące sprzęt pożarniczy, istniejące w latach 1866–1936.

Zostało założone przez Conrada Dietricha Magirusa w 1866 po tym, jak fiasko poniosła spółka „Gebr. Eberhardt offene Handels- und Kommanditgesellschaft”, której był współwłaścicielem. Conrad Dietrich był komendantem ochotniczej straży pożarnej w Ulm i wynalazcą. Początkowo przedsiębiorstwo nosiło nazwę „Feuerwehr-Requisiten-Fabrik C. D. Magirus”.

Produkty pożarnicze Magirusa stawały się znane na rynkach Europy. Drabina pożarnicza zdobyła złoty medal na wystawie światowej w 1873 w Wiedniu. W 1887 do firmy przyłączyli się synowie Conrada Dietricha – Heinrich, Otto i Hermann. W 1909 przemianowano ją na „Feuerwehrgeräte- und Fahrzeugfabrik C. D. Magirus”, a w 1911 na „C. D. Magirus AG”. Wprowadzano stale ulepszenia techniczne, korzystając z napędu parowego, czy sikawek samobieżnych. W czasie I wojny światowej zaczęto konstruować pierwsze samochody pożarnicze. Korzystano z silników innych producentów, w tym Maybacha.

Po wojnie zaczęto montować również autobusy, ale rychło sprzedano ten dział produkcji firmie DAK – Dux, Presto i Vomag. Rozbudowano zarazem dział pojazdów ciężarowych specjalizując się w pojazdach użytkowych, w tym komunalnych.

Firma popadła w tarapaty w czasie wielkiego kryzysu. Nie potrafiono również wprowadzić do użytku nowych konstrukcji. W 1932 została przejęta przez banki, które poszukiwały inwestora. Wreszcie w 1935 została przejęta przez „Humboldt-Deutz Motorenfabrik” (Deutz AG). Nazwa „Magirus” utrzymała się i była stosowana przez koncern Deutz AG do oznaczania znanych ciężarówek Magirus-Deutz.

• 
  Magirus model 1923
• 
  Magirus model 1927
• 
  Drabina firmy Magirus na podwoziu Iveco