Marcello Bacciarelli

Marcello Bacciarelli
Ilustracja
Marcello Bacciarelli, Portret własny w brązowym fraku, 1793
Imię i nazwisko

Marcello Filippo Antonio Pietro Francesco Bacciarell

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1731
Rzym

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1818
Warszawa

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok, klasycyzm

Ważne dzieła
Odznaczenia
Order Złotej Ostrogi

Marcello Filippo Antonio Pietro Francesco Bacciarelli herbu własnego (ur. 16 lutego 1731 w Rzymie, zm. 5 stycznia 1818 w Warszawie) – włoski[1][2] malarz, przedstawiciel baroku i klasycyzmu, od 1756 czynny w Polsce, od 1766 nadworny malarz Stanisława Augusta Poniatowskiego, profesor Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, wolnomularz. Wraz z Janem Piotrem Norblinem uznawany jest przez historyków sztuki za prekursora narodowej szkoły malarstwa polskiego[3].

  1. Bacciarelli Marcello, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-05-05].
  2. William Fiddian Reddaway, J.H. Penson, Oskar Halecki, Roman Dyboski: The Cambridge history of Poland. From Augustus II to Pilsudski (1697-1935). Cambridge: Cambridge University Press, 2016, s. 203. ISBN 978-1-316-62003-8.
  3. Ostrowski 2002 ↓.

Developed by StudentB