Maria Laskarina

Ten artykuł od 2016-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Maria Laskarina

Królowa Węgier
Okres	od 1235 do 1270
Jako żona	Bela IV
Poprzedniczka	Beatrycze d'Este
Następczyni	Elżbieta Kumanka
Dane biograficzne
Data urodzenia	1206
Data i miejsce śmierci	24 czerwca 1270 Buda
Miejsce spoczynku	nieistniejący już kościół franciszkanów w Ostrzyhomiu
Ojciec	Teodor I Laskarys
Matka	Anna Angelina
Mąż	Bela IV
Dzieci	Święta Kinga Anna Katarzyna Elżbieta Konstancja Jolenta Helena Stefan V Święta Małgorzata Bela
Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Laskarina (ur. 1206, zm. 24 czerwca 1270) – córka cesarza nicejskiego, Teodora I i Anny Angeliny.

Jej starszą siostrą była Irena Laskarina, poślubiona Janowi Dukasowi Watatzesowi. Maria była młodszą córką i dlatego ojciec nie musiał szukać dla niej takiego małżonka, który ewentualnie w przyszłości zostałby jego następcą na tronie. Wykorzystał Marię aby zabezpieczyć sojusz nicejsko-węgierski. W 1218 roku została wydana za mąż za królewicza węgierskiego Belę. Oboje mieli wtedy około dwunastu lat. Małżeństwo miało dziewięcioro dzieci:

• Świętą Kingę (1234–1292), żonę Bolesława Wstydliwego, księcia krakowskiego i sandomierskiego, następnie zakonnicę i przełożoną zakonu, kanonizowaną w 1999 roku,
• Annę (ok.1226–po 1270), żonę Rościsława ze Slawonii,
• Katarzynę (ok. 1229–1242), zmarłą podczas ucieczki z rodziną po przegranej bitwie na równinie Mohi,
• Elżbietę (ok. 1236–1271), żonę Henryka XIII, księcia Bawarii,
• Konstancję Arpadównę (zm. po 1287/1288), żonę Lwa, księcia Halicza,
• Błogosławioną Jolentę Helenę (ok. 1238–1298), żonę Bolesława Pobożnego, księcia wielkopolskiego, potem zakonnicę i przełożoną zakonu, błogosławioną,
• Stefana V (1239–1272),
• Świętą Małgorzatę (1242–1271), nazwaną po zmarłej siostrze, kanonizowaną w 1943,
• Belę, księcia Slavonii, Chorwacji i Dalmacji (ok. 1243–1269), męża Kunegundy Brandenburskiej.

26 października 1235 zmarł ojciec Beli, a on sam został królem jako Bela IV. Maria została królową i nosiła ten tytuł przez kolejne 35 lat. Jej mąż zmarł 3 maja 1270. Maria przeżyła go o prawie 2 miesiące. Zmarła 24 czerwca 1270 roku w Budzie i została pochowana obok swojego męża w nieistniejącym już kościele franciszkanów w Ostrzyhomie.