Marian Spychalski

Marian Spychalski

Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1906 Łódź
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1980 Warszawa
Przewodniczący Rady Państwa
Okres	od 11 kwietnia 1968 do 23 grudnia 1970
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Edward Ochab
Następca	Józef Cyrankiewicz
Minister obrony narodowej
Okres	od 13 listopada 1956 do 11 kwietnia 1968
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Konstanty Rokossowski
Następca	Wojciech Jaruzelski
Minister budownictwa
Okres	od 13 maja 1949 do 17 listopada 1949
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Minister odbudowy
Okres	od 1 kwietnia 1949 do 10 maja 1949
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Michał Kaczorowski
Prezydent m.st. Warszawy
Okres	od 18 września 1944 do 5 marca 1945
Przynależność polityczna	Polska Partia Robotnicza
Poprzednik	Marceli Porowski
Następca	Stanisław Tołwiński
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Marian Spychalski

Marek, Orka

Marian Spychalski (1965)
marszałek Polski
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1906 Łódź, Królestwo Polskie, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1980 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1940–1968
Siły zbrojne	Związek Walki Wyzwoleńczej Gwardia Ludowa Armia Ludowa Ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	Szef Sztabu Głównego Gwardii Ludowej Szef Sztabu Generalnego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego minister obrony narodowej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Marian Spychalski, ps. „Marek”, „Orka” (ur. 6 grudnia 1906 w Łodzi, zm. 7 czerwca 1980 w Warszawie) – polski działacz komunistyczny, w latach 1944–1952 poseł do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy (w październiku 1951 pozbawiony immunitetu). W 1945 założyciel Biura Organizacji Odbudowy Warszawy przekształconego w Biuro Odbudowy Stolicy^[1]. W latach 1950–1956 więzień polityczny^[2]. W latach 1957–1972 poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji, członek Komitetu Centralnego i Biura Politycznego KC PZPR (1956–1970), przewodniczący Rady Głównej Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy, prezydent Warszawy (1944–1945), przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu (1968–1971) i przewodniczący Rady Państwa (1968–1970), członek tajnego Centralnego Biura Komunistów Polski przy Komitecie Centralnym WKP (b) od 11 lipca 1944^[3], szef Sztabu Głównego Gwardii Ludowej (1942), szef Sztabu Głównego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego (1944), szef Głównego Zarządu Politycznego WP (1956), w 1949 minister odbudowy i budownictwa, minister obrony narodowej (1956–1968), marszałek Polski (mianowany 7 października 1963 – był ostatnią osobą, której nadano ten stopień), z wykształcenia i praktyki inżynier architekt. Budowniczy Polski Ludowej.