książę elektor Saksonii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Anna |
Maurycy Wettyn, Maurycy saski (ur. 21 marca 1521 we Freibergu, zm. 11 lipca 1553 pod Sievershausen) – elektor Saksonii w latach 1547–1553.
Pochodził z linii albertyńskiej Wettynów. Był synem księcia Saksonii Henryka Pobożnego i Katarzyny Meklemburskiej. W dzieciństwie wychowany w katolicyzmie, po konwersji rodziny przyjął wraz z nią luteranizm. Po śmierci ojca w 1541 roku został jego następcą. Kontynuował politykę sekularyzacji dóbr kościelnych i wspierania rozwoju reformacji w Rzeszy. Przyczynił się do rozwoju szkolnictwa w swoim państwie, przystąpił też do Związku szmalkaldzkiego.
Początkowo był stronnikiem swojego kuzyna przywódcy protestantów niemieckich, Jana Fryderyka Wspaniałomyślnego, wkrótce po wyprawie na Brunszwik w 1542 roku popadł jednak z nim w konflikt i przeszedł do obozu cesarskiego. Wspierał Habsburgów w wojnie z Turcją. Podczas wojny szmalkaldzkiej został stronnikiem Karola V Habsburga. Za obietnicę uzyskania od cesarza tytułu elektorskiego najechał księstwo Saksonię-Wittenberg, który zbrojnie odebrał Janowi Fryderykowi z linii ernestyńskiej Wettinów. Następnie w 1547 roku wsparł wojska cesarskie w bitwie pod Mühlbergiem, w której została rozbita koalicja książąt protestanckich w Rzeszy.
Po uwięzieniu Jana Fryderyka Wspaniałomyślnego otrzymał od cesarza Karola V tytuł elektorski oraz część dóbr należących do linii ernestyńskiej Wettinów.
Po 1549 roku zajął się reformą administracyjną swojego państwa. Aby nie popaść w konflikt z cesarzem zagwarantował na posiadanych terenach swobody religijne dla katolików jednocześnie umacniając pozycję kościoła luterańskiego w Saksonii. Po umocnieniu swojej pozycji odszedł od sprzyjania polityce Habsburgów i w 1551 roku zorganizował w Torgau zjazd książąt niemieckich, który przekształcił się w bunt. Dzięki pomocy króla Francji, Henryka II zorganizował armię, która zmusiła wojska Karola V do opuszczenia Niemiec. W 1552 roku zawarł z Ferdynandem I Habsburgiem rozejm w Pasawie, a następnie wsparł go w działaniach wojennych przeciw Turcji. Od 1553 roku prowadził wojnę z margrabią Kulmbach, Albrechtem Alcybiadesem.
Maurycy Wettyn zmarł 11 lipca 1553 na skutek ran odniesionych w zwycięskiej bitwie pod Sievershausen. Pochowany został w mauzoleum w kościele św. Marii we Freibergu. Następcą Maurycego w Saksonii został jego brat August Wettyn.