metro | |
Zdjęcia sztokholmskiego metra z lat 1933–2011 | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Operator |
MTR Corporation |
Liczba linii |
7 |
Lata funkcjonowania |
od 1950 |
Dzienna liczba pasażerów |
1,2 mln(2017, w dzień roboczy) |
Roczna liczba pasażerów |
353 mln (2017) |
Infrastruktura | |
Długość sieci |
105,7 km |
Rozstaw szyn |
1435 mm |
Napięcie zasilania |
trzecia szyna =750V (linie: 10 i 11) |
Liczba stacji |
100[1] |
Strona internetowa |
Metro w Sztokholmie (szw. Stockholms tunnelbana) – system metra, zarówno podziemnego, jak i naziemnego, zlokalizowany w Sztokholmie. Metro zostało założone 1 października 1950 roku i jest jedynym systemem komunikacji podziemnej w Szwecji.
Metro liczy 100 stacji, z czego 53 znajduje się na powierzchni ziemi, a 47 to stacje podziemne. Stacje podziemne dzielą się na 2 rodzaje: stacje skalne (wyryte w skale) i stacje betonowe. System składa się z 3 głównych linii oznaczonych różnymi kolorami oraz 7 faktycznych tras, wyróżniających się numerami i stacjami końcowymi. Trasy o numerach 17, 18 i 19 (należące do zielonej linii), 13 i 14 (czerwona linia) oraz 10 i 11 (niebieska linia) prowadzą przez centrum Sztokholmu. Wszystkie linie krzyżują się na stacji T-Centralen. Ponadto, istnieje możliwość przesiadki między zieloną i niebieską linią na stacji Fridhemsplan oraz między zieloną i czerwoną na stacjach Slussen oraz Gamla Stan. Metro w Sztokholmie jeździ w ruchu lewostronnym (podobnie jak koleje w Szwecji).