Miecz

Miecz jednoręczny

Miecz – rodzaj broni białej, w polskiej nomenklaturze opisywany jako wyróżniający się prostą, obosieczną[a] głownią, otwartą rękojeścią oraz najczęściej krzyżowym jelcem. Tak rozumiany miecz używany był od epoki brązu do XVI w. Szczególną popularnością cieszył się w średniowieczu[2][3][4][1]. Jest bronią sieczno-kolną, czyli umożliwiającą zadawanie zarówno cięć, jak i pchnięć.

  1. a b Andrzej Nowakowski, Uzbrojenie Średniowieczne w Polsce (na tle środkowoeuropejskim), Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 1991. s. 49 ISBN 83-231-0264-3.
  2. Słownik języka polskiego PWN: Miecz. sjp.pwn.pl. [dostęp 2019-11-07].
  3. miecz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-11-07].
  4. Praca zbiorowa, A-Z Encyklopedia popularna PWN, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966. s. 636.


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW

Developed by StudentB