Mogot (hum, hom) – ostaniec krasowy, w postaci izolowanego, zazwyczaj kopułowatego lub stożkowego wzgórza o bardzo stromych, skalistych zboczach, zbudowanego ze skał krasowiejących, które oparły się procesom denudacji. Mają wysokości względne do kilkuset metrów[1].
Stanowią formę krasu powierzchniowego (tzw. kras wieżowy, kopiasty, stożkowy[potrzebny przypis]) charakterystyczną dla stref klimatów tropikalnych i subtropikalnych, odznaczających się wysoką wilgotnością i obfitością opadów (kras tropikalny)[1][2]. W mogotach występują jaskinie[1].
Przykładowe obszary występowania: aluwialne równiny Kuby (Sierra de los Órganos[potrzebny przypis]), południe Chin, Wietnam, Jamajka, Filipiny[1], (Wzgórza Czekoladowe na wyspie Bohol) [potrzebny przypis]. Spotykane są też na Płaskowyżu Ojcowskim[3].