Back Karasee Afrikaans Карский талай ALT بحر كارا Arabic Mar de Kara AST Kara dənizi Azerbaijani کارا دنیزی AZB Кара диңгеҙе Bashkir Dagat Kara BCL Карскае мора Byelorussian Карскае мора BE-X-OLD
 Morze Karskie: ujścia Obu i Jeniseju | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwa | |
| Powierzchnia |
880 tys. km² |
| Średnia głębokość |
110 m |
| Największa głębia |
620 m |
| Zasolenie |
8-30‰ |
| Temperatura |
zima: do –1,8 °C |
| Typ morza |
otwarte |
| Wyspy | |
Położenie na mapie Arktyki  | |
 74°49′55″N 71°18′43″E/74,831944 71,311944
| |
 Mapa Morza Karskiego | |
Morze Karskie[1] (ros. Карское море, Karskoje morie) – część Oceanu Arktycznego, morze szelfowe u północnych wybrzeży Azji, między wyspami Nowej Ziemi i archipelagami Ziemi Franciszka Józefa i Ziemi Północnej.
Przez morze wiedzie „Północna Droga Morska”, która stanowi część Przejścia Północno-Wschodniego z Oceanu Atlantyckiego na Ocean Spokojny. Szlak zyskał na znaczeniu po odkryciu dużych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w rejonie rzek Ob i Jenisej.
Morze Karskie postaje skute lodem przez dziewięć miesięcy w roku, przez co przez wieki jawiło się Europejczykom jako nieżeglowne. Przebył je w 1878 roku Adolf Erik Nordenskiöld (1832–1901), który jako pierwszy pokonał Przejście Północno-Wschodnie w latach 1878–1879.
W okresie od lat 60. XX. do początku lat 90. XX w. najpierw Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, a po jego upadku Rosja regularnie deponowały w morzu odpady promieniotwórcze. Obecnie (2021) Rosja planuje wydobycie najbardziej radioaktywnych materiałów.