Kontynent | |
---|---|
Państwa | |
Powierzchnia |
1 385 000[1] km² |
Średnia głębokość |
1600–1750 m |
Największa głębia |
3 734[1] m |
Objętość |
ok. 2 400 000 km³ |
Zasolenie | |
Temperatura |
w zimie od 2° do 7 °C |
Typ morza |
otwarte |
Wyspy |
liczne wyspy Norwegii, Wyspy Owcze |
Położenie na mapie Europy | |
69°00′N 0°01′W/69,000000 -0,016667 | |
Morze Norweskie (norw. Norskehavet, isl. Noregshaf, far. Noregshavi) – morze przybrzeżne[2], leżące na granicy Oceanu Arktycznego i Oceanu Atlantyckiego[a][3][4][5][6], położone na północny zachód od wybrzeży Norwegii. Od południa sąsiaduje z Morzem Północnym, od południowego zachodu z wodami Atlantyku, od północy z Morzem Barentsa, a od zachodu z Morzem Grenlandzkim.
W przeciwieństwie do większości mórz przybrzeżnych, jego dno nie leży na szelfie kontynentalnym, stąd przeciętna głębokość Morza Norweskiego to około 2 km. Z dna morza, na obszarach gdzie głębokość nie przekracza kilometra, wydobywa się ropę naftową i gaz ziemny. Strefa przybrzeżna jest bogata w ryby, a ciepły Prąd Północnoatlantycki zapewnia stałą dość wysoką temperaturę wód.
Główne porty nad Morzem Norweskim to Trondheim, Tromsø i Narwik.
Linia brzegowa silnie rozczłonkowana od strony Norwegii – liczne zatoki (fiordy), wysepki i cieśniny.
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>