Narymunt

Ten artykuł dotyczy księcia Wielkiego Księstwa Litewskiego. Zobacz też: Hleb, protoplasta rodu Hlebowiczów.

Narymunt

Gleb Narymunt Giedyminowicz

Narymunt, autorstwa Bartosza Paprockiego (1578)
Herb Giedyminowiczów
Książę połocki
Okres	od do 1338
Poprzednik	Wojn
Następca	Andrzej Olgierdowicz
Książę piński
Okres	od 1341
Poprzednik	Giedymin
Następca	Michał Narymuntowicz
Dane biograficzne
Dynastia	Giedyminowicze
Data urodzenia	ok. 1301
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1348 nad Strawą
Ojciec	Giedymin
Matka	Jewna?
Rodzeństwo	Olgierd, Jewnuta, Kiejstut, Koriat, Lubart, Monwid, Witold
Małżeństwo	N.N.
Dzieci	Dymitr
Małżeństwo	Maria N.
Dzieci	Aleksander, Jerzy, Patryk, Szymon, Michał
Multimedia w Wikimedia Commons

Gleb Narymunt^[a], przed chrztem: Narymunt (starorus. Нарымонт^[b][2], ur. ok. 1301, zm. 2 lutego 1348 nad Strawą) – książę połocki i piński, pierwszy syn Giedymina, a także członek rodziny Giedyminowiczów^[1].

Pomimo pierwszeństwa sukcesji do tronu, nie mógł się o niego ubiegać z powodu przyjętego wcześniej chrztu. Narymunt za życia władał częścią Rzeczypospolitej Nowogrodzkiej, jednakże niedługo później przeniósł się do Połocka. Został wzięty do niewoli tatarskiej, a następnie sprzedany Moskwie. Po powrocie do Wielkiego Księstwa Litewskiego osiadł w Pińsku.

W konflikcie jego braci o tron wielkoksiążęcy opowiedział się po stronie Jewnuty, co w konsekwencji spowodowało jego ucieczkę z kraju. Zginął w Bitwie nad Strawą w 1348 roku.

Narymunt jest protoplastą Narymuntowiczów i przodkiem Pińskich, Koreckich, Kurakinów, Golicynów i Chowańskich^[3].