Draft NBA – coroczny proces mający na celu pozyskanie przez kluby ligi NBA praw do nowych zawodników. Najczęściej są to zawodnicy kończący szkoły średnie[1] w USA. Coraz więcej jest jednak obcokrajowców.
Wybierając gracza w drafcie, klub NBA uzyskuje na najbliższy rok pierwszeństwo do negocjowania i podpisania z nim kontraktu w obrębie ligi. Prawem tym może jednak dowolnie dysponować (np. zrzec się go, sprzedać lub wymienić za innego gracza, bądź odłożyć wybór na przyszłość).
Wybrany w drafcie może zostać każdy zawodnik wyrażający chęć gry w NBA i spełniający wymogi określone w przepisach, np. minimalny wiek.
Zawodnicy wybierani w pierwszej rundzie zazwyczaj otrzymują propozycje umowy od razu i często należą do wyróżniających się graczy ligi. Ci z niższych miejsc podpisują kontrakty po kilku latach gry w innych ligach, nabierając tam doświadczenia i umiejętności. Niektórzy z nich nigdy nie dostają szansy gry w NBA, mimo znalezienia się na liście draftu. W mediach największe zainteresowanie wzbudza zawsze drużyna, która zdobywa pierwszy wybór oraz spekulacje na temat gracza, który zostanie przez nią wybrany.
Kolejność wybierania zawodników ustalana jest w drodze losowania oraz na podstawie wyników z poprzedniego sezonu. Aby wyrównać poziom zespołów, największe szanse na pierwsze numery mają zawsze najsłabsze ekipy. Numerami w drafcie – nawet przyszłymi, nie znając ich dokładnej kolejności – można się dowolnie wymieniać. Oferuje się je często przy transferach zawodników.
Obecnie draft NBA składa się z dwóch rund (razem 60 zawodników) i każda drużyna ma prawo wyboru jednego zawodnika w rundzie, chyba że prawa te oddała (lub zyskała dodatkowe) w wyniku wcześniejszych transakcji bądź utraciła w wyniku nałożonej na nią przez ligę kary.